Bensiz bu dünya ne yaparmış?

Geçenlerde izledim. Gülmesiyle orantılı para kazandığını düşündüğüm kadının programında (gerçekten adını hatırlayamadım şimdi) Yaşar Nuri dedi ki; insan bu dünyaya gelip bir böcek gibi yaşayıp ölüp gitmemeli. Ardında bir eser bırakmalı, insanlığa katkısı hayrı olmalı. Bencilce yaşayıp göçmemeli. Bunun gibi bir cümleydi işte. Bana göre haklı ama benim böyle derin mevzulara karşı her an kendini ve hayatı sorgulayan bünyeme iyi gelmedi tabi bu sözler. 


Başladım kara kara düşünmeye. Ben öldüğümde benden nasıl bahsedilir? bahsedilir mi? bir eser bırakabilecek miyim? kime ne hayrım var? kendimden başkası için ne yaptım ki ben? yoksa böcek miyim? 
Yo dostum yoo bunu kabul edemem. Hemen bir şeyler yapmalıyım dedim kendime. Bir eser bırakmalıyım, dünyaya ve insanlığa faydam olmalı ama ne? Kitap yazsam? yeteneğim ve gerekli donanımım yok. Bir keşif belki. Gerçi bana göre keşfedilecek pek bir şey kalmadı artık. Keşfedilmeyenlere de benim aklım yetmez. Haa bazen vallahada benim aklıma geldiydi dediğim çok şey olur misal kendi kendine çorbayı karıştıran tencere. Ama onuda şu karolin denen kadın icat etmiş bile. Bu saatten sonra okuyup doktor falanda olamam ki. Yaşlı ve muhtaçlara yardım? İçim kaldırmaz çok üzülürüm, kendim psikolojik yardıma muhtaç hale gelirim. Maddi destek? o kadar zengin değilim.  Ayıda bit misali bir bütçe ayırsam oda bir işe yaramaz . Sokak hayvanları? Elimden geldiğince olabilir. Offf bir eser bırakmak hayırlı insan olmak ne zormuş. Yapanları çok takdir ettim şimdi. 


İnsan psikolojisi nasıl bir mekanizma yahu. Totosunun yemediği mevzularda nasıl da çıkarımlarda bulunuyor. Hemen aklıma oğlum geldi. Oda benim bir eserim değilmiydi? Eğer ileride onun da çocukları olursa ve çocuklarının çocukları. Al sana bu dünyaya kocaman bir eser. Hem pencerimin önünü babasının malı gibi kullanan güvercinlere de ses etmem ben. Beslerim onları. Tencerenin dibinde kalan patlamamış mısırları ikram ederim onlara. Temizlerim camımın önüne bıraktıkları eserlerini!  Hem çok iyi dert dinlerim ben. Öyle kendimi verir öyle empati kurarım ki, mutlaka aynısı benimde başıma gelir. Kimseye kötülüğüm dokunmaz. Bunlar da önemli bence. 
Aha süperim yahu. İyi ki gelmişim dünyaya. Hem bak şimdi blog yazmaya da başladım. Eserlerimi yazıp yazıp salacağım sonsuz boşluğa daha ne olsun...